Overmorgen gaan we op en neer naar Emmen. Op familiebezoek. Ik zie enorm op tegen de twee lange autoritten, heen en terug. Vroeger had ik dat lang zo erg niet.
Vandaag komt er een monteur langs om een nieuwe ovendeur te plaatsen. Hij komt tussen 08.00 en 18,00. Dat is een erg ruime planning en dat betekent mogelijk lang wachten. Vroeger vond ik dat niet zo'n punt.
Morgen een halve dag werken in de bibliotheek. Zou de laatste keer zijn omdat mijn nieuwe vrijwilligerswerk half mei zou starten. Ik hoor daar nog steed niets over en ook dat wachten valt me niet mee.
Die pssr dingen samen maken dat het in mijn hoofd een kleine chaos is. Was het maar vast zondag, dan zou het weer grotendeels achter de rug zijn. Het is een signaal dat ik nog steeds niet de oude ben. Ik vraag me af of dit een veel voorkomend symptoom is.
Reactie plaatsen
Reacties